Genieten

Ik heb geslapen als een blok en ga mee met Pook de 2 twee meisje Yo en Yin naar school brengen. Amai, die school ligt wel ver. Iedereen heeft een uniform aan en dan is het uniform nog vak afhankelijk. Het schoolgebouw is een enorm groot gebouw. Nadat de meiden hier gedropt zijn, rijdt Pook met mij rond en laat me de omgeving zien. Het lijkt alsof alle wegen naar het waterleliehuis leiden en dat ik er geen een kan van onthouden. Pick-ups versierd met bloemen en mooi opgezette meisjes rijden we voorbij. Vandaag is het een boedhistische feestdag.
Terug in het waterleliehuis zet ik mij onder het houten dakje met de teakhouten banken op hoge poten. Het plafond van het dakje is van riet of rijstgras. De poten van de bank zijn zo lang, dat je niet met je voeten aan de grond kan en er lekker zoals een kind mee kan zwieren. Rechts staat een boom met ronde niet-eetbare vruchten en voor mij ligt een platte houten boot, net naast het water. Het lijkt een riviertje, maar dat is het niet. Vis zwemt er echter wel. In het regenseizoen als alles blank staat, kunnen de vissen van het ene rijstveld naar het andere zwemmen. Het uitzicht is hier mooi. Ik kijk op het afhangende riet naar de rijstvelden. In de verte zijn er mensen hun land aan het bewerken. Het is een zalig plekje hier.
In tussen is het weer etenstijd en als we een restaurantje zoeken om te eten, is alles dicht, dus wordt het een wegrestaurant: een tentje langs de weg. Hier staat de ventilator buiten en zorgt voor verkoeling en ook voor het rondvliegen van de as van diegene die rijstkoeken klaarmaakt op de barbecue. Vervolgens rijden we naar een megagroot bouwmaterialencentrum, waar Pook een vloer kan kiezen en dan toch beslist dat gepolijst beton het mooiste is. Verder sight-seeing, er wordt een dam gebouwd. Een groot meer strekt zich uit en je ziet hier verschillende vogels vliegen. Natuurlijk mag een tempel niet ontbreken. Pook stopt aan een klein oud tempeltje, waar de zuilen binnenin schots en scheef staan. Het tempeltje is intussen gerestaureerd. Ivo neemt me mee naar de achterkant en boven de ingang staat een reuzevoetafdruk met daarin nog een kleinere voetafdruk. Wat betekent dit? En Ivo vertelt… Een beetje verder staat een grote zwarte ketel op grijze as en normaal is die ketel gevuld met olie en staat hij op een vuur. Vandaag is er echter niemand, dus die ketel zal wel leeg zijn. De monikken van hier gebruiken die olie om een speciale massage te geven met hun voeten aan personen die polio gehad hebben. We lopen verder en daar heb je een boom die omgevallen is en met het witte stof dat rondvliegt, worden de cijfers van de lotto zichtbaar. De boom is versierd met gekleurde lappen stof, daar zullen de winnende cijfers gestaan hebben. Een grote schuur met longtailboten in, dit zijn hele lange smalle boten die gebruikt worden tijdens ceremonies. Je hebt dan twee boten die dan een soort van dans met elkaar doen. Dat moet nogal indrukwekkend zijn.
Langs de weg in het stoffige zand is er een marktje waar we even over lopen en waar Pook van alles koopt. Nose is een rode peervormige vrucht die eruitziet als een neus. Deze vrucht is een goede dorstlesser en heeft weinig smaak.
In tussen is de school uit en pikken we Yin en Yo op om dan terug naar huis te rijden. En dan, komt Ivo enthousiast aangelopen met glimmende ogen en ik ben razend benieuwd, want ik ga een once in a lifetime experience meemaken. Eentje die ik me mijn leven lang nog zal heugen, … Beneden in de veranda van de keuken, komt in tussen de boer met zijn kudde koeien voorbij gelopen. Die koeien zijn hier toch plat en hebben van die lange poten, en dan die oren. Ik krijg er geen zicht op, dan heb je ook nog zo een nekwervel die enorm uitsteekt.
Op de tafel staat een schoteltje met schijfjes limoen. De tequila-herinneringen komen al boven. Ivo stopt een schijfje met schil en al in zijn mond en ik volg zijn voorbeeld. Manneke, dit is spannend. Goed kauwen. Dan spoelen we onze mond met water, alsof we wijn proeven. Op het bord liggen niet enkel limoenschijfjes, er ligt ook een rood besje dat ovaal van vorm is. Van binnen steekt een dikke bruine pit en het vruchtvlees van het besje is wit. The miracle berry, dat klinkt toch spannend, he. Goed op kauwen, zijn de instructies die ik krijg en dat doe ik dan. Wie weet wat voor effect dat besje gaat hebben. Na een tijdje spoelen we onze mond weer. Ivo doet de test en neemt terug een schijfje limoen. Het is beter om te eten zonder schil en dat doe ik. HOE BIZAR, de limoen smaakt zoet. The miracle berry draait de smaken om. Echt maf.
Pook heeft de heerlijkste dinner in elkaar gestoken met krab. Nou maat, die kan koken. En terwijl ik me te goed doe aan al dat lekkere eten, doen de muggen en andere beestjes zich te goed aan mij.
Een eenzame brommer rijdt door de rijstvelden en dan nog een felgekleurde wagen vol met waterbuffels of andere runderen. In de verte wordt het wolkendek fel verlicht en zie je een dikke streep in de lucht. Dit is de plek waar er een plaatselijke regenbui neervalt. Het grappige is dat net voor die regenbui er een wolk uitziet als een schildpad die bovenwater komt om adem te happen. De bergen op de achtergrond zien eruit als een slapende draak. De avond valt, dat wil niet zeggen dat het stil is. Neen, de geluiden van vogels, kikkers, padden en gekko’s klinken op de achtergrond (of beter voorgrond).
Weer een dag verder, gaan Ivo, Pook, Pa en ik op uitstap met de pick-up. Pa is chauffeur van dienst en dat vindt hij heel fijn. Na een tijd gereden te hebben, stoppen we aan een restaurantje voor een koffie en om de innerlijke mens te versterken. Dat geldt dan voor Pook en Pa.
De palmen krijgen loodrechte stammen en wanneer we een wegje in draaien, staan hier van die typisch houten thaise huizen. De weg is intussen al niet meer verhard en we stoppen aan een bos. Die boomstammen van die palmen maken diepe indruk op mij, zo recht en ik denk aan mikadostokjes die neergegooid zijn maar dan rechtop staan. Aan de kant staat een speciale witte bloem en als we het bos inlopen, toont Ivo mij een vleermuisbloem. Dit is een donkere lisachtige bloem met donkere stuifmeelstengels en met lange voelsprieten. In het bos staat een ficus benjamini. Bij ons is dat een gewone kamerplant. Deze ficus is echter nog hoger dan een kerktoren en heeft een stam waar je je in kan verstoppen. De stam heeft platte stukken, precies muurtjes waar je achter kan gaan staan. Breed is hij ook, zo breed als een grote gezinswagen. Even verder, staat er een natuurlijke bamboetempel. De bamboe is hier zo gegroeid dat er koepels zijn ontstaan. Er staan twee betonnen gebouwtjes (mini-tempels) met een golfplaten dak. Binnen in de gebouwtjes heb je rode bloemen hangen en vele flessen water. Hier heb je nog animisme. Vlinders vliegen hier rond en Pook en Pa plukken hier kruiden of andere planten.
De trip gaat verder en we rijden naar het eind van Thailand. Vooraleer we aan het eind zijn, is er nog een boedhistische tempel te bewonderen. Deze tempel ligt tegen een rotswand en is volledig uit hout vervaardigd en heeft allemaal puntdaken. Niks goud of andere blinkende kleuren, enkel hout en houtsnijwerk. Het enige goud wat je hier hebt, zijn de boedhabeelden. Ivo is een goede gids en leidt me door heel het complex. Links ligt een meer en over een klein padje lopen we naar de tempel. De trappen van deze tempel zien eruit als of ze elk moment kunnen door krakken. Gewone planken, maar ook trappen van takken, en geen een ziet er stevig uit. Een touw is gespannen, maar Ivo weet de weg en loopt er onder door. We komen in een ruimte waarin het lijkt alsof de bomen hier binnen groeien en op een berg van dikke leisteen, staat een gouden Boedhabeeldje. We lopen verder en gaan naar boven. In de deuropening zie je een stapel oude dakpannen liggen. Ze zijn het dak aan het restaureren en die dakpannen zijn daar op een berg terecht gekomen of beter vormen een berg. Uitkijkend door het raam, zie je de webben van de spinnen en als je daar door kijkt, heb je een prachtig zicht op de vallei. De aangelegde grotten, het meer met zijn grillige brug. Die brug is gemaakt van houten takken die alle kanten uitsteken. Het deel waar je over loopt, bevat ronde stukken hout en kraakt. Buiten de tempel staan enkele grote watercontainers, die steken wel enorm af in deze omgeving. Via een hele steile betonnen trap, gaan we terug naar beneden en lopen dan door een soort van bosje. Hier vliegen vele vlinders in de meest prachtige kleuren, gele met een oranjebruine rand, zwarte met een witte tekening, zwarte met blauwe figuren,… Helaas, poseren die beesten niet graag en ik word daar nerveus van. In de grot kan je een dakpan kopen en dan bidden de monikken voor je. Er is een ceremonie bezig. Je hoort de monikken bidden op de achtergrond. Ik loop hier nog wat rond en ga over de krakende brug met zijn omheining die prachtig ruw uitziet.
Het einde van Thailand, hier begint het oerwoud en gaat er een gids mee met mij. Deze gids heeft een lange broek aan en stevige stapschoenen. Zijn broek steekt in die stevige stapschoenen. En ik,… ik sta daar in mijn rok en op mijn slippers en ik denk aan Lieve haar verhalen over bloedzuigers en waarom ik zeker stevige schoenen mee moest nemen. Een smal padje geplaveid met gele keien leidt steil omhoog. Puf, puf,… dat is zweten en dat vinden de beestjes fijn. Boven staan we aan een rots, rechts van de rots bevinden zich drie kleine veelkleurige altaartjes met elk een laddertje. Mijn gids geeft mij een accu zo groot als een handtas en daaraan hangt een lamp. We dalen af de grot in met zijn uitstekende stenen. Niet simpel, om je evenwicht te houden met in je ene hand een lamp en in de andere een camera. We dalen af in de duisternis van de grot: de wereld van de stalagmieten en stalagtieten. Heelhuids geraak ik onder en dan zie je daar de prachtigste vormen die zich aan mij alleen tonen. Ik en mijn gids zijn de enige hier. Zuilen bezet met brocolliroosjes, gordijnen van een theater, flamingo’s en daar springt er zelfs een dolfijn uit,… veel te zien. Help, ineens vliegt er een vleermuis voorbij en ik gooi in een reflex mijn lamp weg, yakkes. Gelukkig, hing mijn lamp vast aan de accu. De gids heeft lol en dan schijnt hij naar boven en laat me een hele kolonie vleermuizen zien om vervolgens de vloer te verlichten. Over de grond lopen dikke doorzichtige sprinkhaanachtige spinnen en smalle witte larven,… en ik denk “ik heb slippers aan’. Hij schijnt weer omhoog en daar ligt in een nis een witte slang te slapen. Sjiek. Dan doet hij het licht uit en daar in de verte is het licht van de uitgang. Al deze pracht voor mij alleen, ik voel me de koning te rijk. We lopen naar het licht en als we buiten staan gaan we verder naar een andere grot. Hier is een beeld van een monnik die neergeschoten is op deze plek. Mijn gids doet de kaars uit. Ook hier heb je weer veel plastic waterflessen liggen.
Tijd om terug naar de bewoonde wereld te gaan. We stoppen aan een supergezellig restaurantje midden tussen de bomen. Hier verwacht je dat tarzan ieder moment kan opduiken.
Nog even naar de markt en dan terug naar het waterleliehuis. Wat een dag!!!