en toen was ik weer alleen

Weer een dag van eten, drinken, wandelen van het strand naar het zwembad met een tussenstop aan het restaurant... njammie.
De zee is wild en hoge golven vliegen over de golfbrekers. Dit is leuk in het water alleen is het een kunst om je bikini niet te verliezen. Terwijl Kelly bruinbakt, typ ik mijn verhaal. s'Avonds doe ik verder terwijl zij nog effe winkelt in Playa. Mijn dagboek is vol en dan kan ik het meegeven: weer iets minder om te dragen. Klaar, nog een laatste cocktail en we duiken in ons bed. Piep, piep,... de wekker... 5u en wij staan op. Het zit erop, ons Kelly gaat naar huis en ik voel me nu al heel weemoedig. De rugzak op haar rug, een sombrero in haar ene hand en de handbagage in de andere. De valies met hangmatten staat er nog. Ik vraag me af hoe ze dat allemaal thuis gaat krijgen. In elk geval ben ik er nu nog om de sportzak te dragen. Alles wordt beneden in de foyer gezet en wij gaan nog een laatste keer samen ontbijten, om vervolgens een taxi te nemen naar het busstation. Manneke, wat is mijn hartje nu klein... Terug naar Belgie, we zijn ruim op tijd en wachten nog even. Dan worden de valiezen ingeladen... afscheid, een knoop in mijn maag, tranen in mijn ogen,... Kelly op de bus en ik ben weer in mijn uppie. Wat hebben wij het leuk gehad, zeg. Ik ga terug naar het hotel en profiteer nog even van dit superdeluxe bed, van het ontbijt en luier aan zee en het zwembad. De dagelijkse routine, maar zonder Kel,...vreemd. Dan ga ik lunchen en onze tafelboy vraagt of hij 2 drankjes zal brengen. moeilijk moment, de tranen springen in mijn ogen als ik zeg dat mijne amiga terug naar Belgie is, snik, snik,... Showtime, een prehispanic show: mannen met veren op hun hoofd, bokkepootjes aan hun voeten, dierenmaskers voor hun gezicht,... staan de dansen en roepen de 4 elementen op. Wauw, de bokkepootjes klinken op het ritme van de muziek... zwetende mannenlijven die helemaal in extase zijn en zich geven... Vuur op de hoofden van de dansers, schilderingen op hun lichaam... De dans: een hert wordt opgejaagd, de andere dansers zijn de jagers die het hert opjagen... hoe opzwepend... Het dansende hert wordt gedood en geofferd, net als de prinses....
Tijd om te gaan, de taxi in richting busstation. Vandaag wordt hier de klok verzet en blijkbaar heeft de bus vertraging. Het is heel benauwd. Eindelijk, daar is de bus en ik erop. De bus vertrekt en ik val als een blok in slaap. Om 6u s'ochtends kom ik aan in Chetumal en hier staat al een ander busje te wachten. Overstappen,... dit is boffen,... we zijn maar met 3 mensen op deze bus... Ik leg mij languit op de bank en val weer in slaap. Goede zaak. Na enkele uren arriveren we in Belize City en ik neem de ferry naar Caye Caulker. Wauw, wat een prachtige kleurtjes heb je hier. Citroengele huizen, groene, blauwe, rode huizen,... ziet er heel leuk en sfeervol uit. Ook hier heb je net als in Hopkins huizen die op stelten staan. Afstappen en dan loop ik naar het hostal dat Victoria mij aangeraden heeft. Bij Tina's drop ik mijn spullen en ga dan op verkenning... wat is het warm, pfff. Het strand hier stelt niet veel voor, maar de sfeer daarentegen. Caraibisch sfeertje, kraampjes in rood, geel, groen... rasta... Zwemmen tussen de vissen, die je hier goed ziet. Het rif is heel dichtbij het strand. Dan lezen in een hangmat aan de hostal en kennismaken met mijn roommates.
Boven ligt een kaft van wat ooit iemands dagboek was 'Write it down! Memories Are All That's Left. Live, Love, Laugh,...'
Niet te geloven, maar ik ben stikdood. Mijn reisgids zegt dat het hier tranquillo is, en je je beter aanpast aan het ritme van de eilandbewoners.
Zonsopgang, Jason en Kayla gaan kijken. Een andere keer denk ik bijmezelf en val terug in slaap. Als ik opsta, loop ik naar een bank. Verdorie, hier op dit eiland wisselen ze geen euro's. Gelukkig, is er wel een ATM. En dan snorkelen... de boot op en op de eerste snorkelstop zwem ik tussen de sergant majors (geel met zwart gestreepte vissen),... een needlefish zwemt op ooghoogte,... deze vis heeft een lange hele spits snuit, een lang lijf en is bijna doorzichtig blauw,... een vis in de kleuren van de regenboog (die lijkt op de vis in Utila) zwemt voorbij,... onder het koraal zitten zwarte vissen die afgebiest zijn met een blauw streepje,... De volgende stop, hier is zoveel volk dat wij doorgaan naar stop nummer 3. Whalesharks zwemmen rond de boot. Ze zijn bruinkleurig en zo groot als een dolfijn alleen met een andere vorm. De vorm van een walvis? Of van een haai? Plons het water in en daar op de bodem van de zee, zit een schildpad groter dan het wiel van een auto. Het dier zwemt ineens op het gemak omhoog,... wat een gratie...steekt zijn hoofd boven water en hapt lucht,... prachtig,... en doet dit nog een keer... dan laat de schildpad zich rustig zakken naar de bodem van de zee en ligt daar weer te relaxen. Iedereen is intussen in zee en wij zwemmen door de kanalen van het rif. Een baracoa, groter dan mij, zwemt onder mij door, slik,...Snappers die niet eens in een pan passen, zo groot zijn ze zwemmen voorbij,... wat een grote vissen hier. Indrukwekkend, de laatste stop, ook hier zitten whalesharks en vele zwarte vissen met een blauwe rand. Op de bodem zwemmen Stingreys?... In elk geval enorme vissen die op een vliegend tapijt lijken met de staart van de duivel. Echt leuk. Zonsondergang met mijn kamergenoten uit de UK, Darren en Natan,... en die zijn goed voorzien. Geen zon te zien, maar de rum-cola smaakt evenzeer,... Gezellig. We lopen terug naar de hostal en onze hele kamer zit voor de TV. Echt bizar, en dan trekken we er samen opuit en belanden in een lege reggaebar: een ode aan Bob Marley. Overal hangt in deze bar wel een foto van hem. Geen barkrukken hier, maar schommels... niet gezond als je wat te veel uit hebt.
Ochtend en vandaag ben ik klaar voor de zonsopgang. Natan komt net terug en schrikt zich een ongeluk dat ik wakker ben. Samen lopen we naar de ene kant van het eiland. Het is bewolkt, de contouren van de wolken worden verlicht door de zon. Heel mooi. Vruchten aan de bomen die lijken op microfonen, kleine salamanders, huizen met prachtige kleuren en vormenm,... het kerkhof ligt er verlaten bij. Een hondenhok op een grafsteen? IN het hondenhok staat een mariabeeld, vreemd. De andere kant van het eiland verkennen we en lopen terug om te ontbijten. Vandaag is een luie dag, zalig.