Khao Yai National Park

Samen met 2 Catalaanse koppels, een Nederlands koppel en nog een nederlands meisje zit ik achterin de pick-up. We rijden naar het national park. In het park is de gids heel enthousiast en neemt ons meteen mee op sleeptouw. Hij heeft een soort verrekijker op statief zodat we goed de beestjes kunnen zien. En het eerste beestje is een megaspin die lekker in haar web hangt. We rijden verder en in het park heb je vangrails. Op de vangrails loopt een makaak. Dit is een aap. Er zitten ook verschillende makaken op de straat. Mooi om te zien, we rijden verder en stoppen weer. In het struikgewas ligt een oranje slang. De slang heeft kleine witte en zwarte streepjes. Iedereen staat te dringen om een foto. Amai, die gids kan observeren, zeg. In de bomen zit een hornbill of neushoornvogel deze heeft een bek zoals een toekan, maar een extra oranjerode hoorn boven op zijn kop. Deze enorme vogels vliegen in de lucht en je ziet de kleurenpracht (achteraf op ingezoomde foto) van hun veren. Een zwart met witte staart en in hun vleugels zie je ook een oranje lijn. Een zichtpunt laat de uitgestrektheid van het gebied zien. Enkel groen, geen enkel huis te bespeuren,... Kijk, daar boven in de boom, daar zitten gibbons. Gibbons zijn ook apen, echte acrobaten. Ze springen van de ene boom naar de andere, zelfs met een weg er tussen. Een moedergibbon met een kleintje staat klaar om te springen. Hopa, daar gaat ze sierlijk door de lucht en landt in de boom aan de overkant. Prachtig, even verderop is het weer een bijeenkomst van makaken, die samen op de weg zitten. En dan ligt er op de witte streep van de weg een schorpioen van 10 cm, misschien iets groter. Hij past in elk geval op mijn onderarm en daar zit hij heel tevreden. De gids deelt intussen een soort van witte katoenen zakken uit. Deze moet je over je kousen trekken en dan je schoenen aan. Deze zakken knoop je net onder je knie vast. Het doel hiervan is dat er geen bloedzuigers op je benen komen. We gaan een trekking doen in de jungle. Het is een regenwoud en de grond is drassig en heel glad. Wat voel ik toch aan mijn arm? Een bloedzuiger zit lekker te zuigen en met zijn staart te kronkelen, niet voor lang. Vasthoudend aan de bomen, lianen en al wat maar houvast biedt, stappen (of beter glijden) we door het bos. Het is dichtbegroeid en het is leuk. Geen bamboe. We kruipen onder lianen door, we stappen over grote boomstammen en vallen dan op ons gat. Ik ben benieuwd of ik mijn broek nog proper ga krijgen. De aarde is op sommige plaatsen een modderpoel en zuigt schoenen uit. Slurp, slurp,... plets, plets. De gids heeft een kleine zwangere lizard gezien en heeft hem vast. Even later, zit het beestje op mijn hand. Ik voel het hartje kloppen. Een kikker, kleine oranje kelkjes, dierengeluiden,... het getik van de regen,... Daar een duizendpoot van wel 20 cm en met een dikte van 1cm. Hij is bruin geschubt en heeft oranje gele pootjes, die allemaal tegelijk bewegen. Sjiek. Een eindeloze wandeling en dan zijn we uit het woud en lopen door gras dat tot aan onze oksels komt. De meesten houden hun handen boven het hoofd om zich niet aan het gras te snijden. De weg gaat naar beneden en is weer spekglad. Beneden is een riviertje met een provisoire brug en als we die over zijn, is het bergop en daar staat een uitkijktoren. Hier nuttigen we onze lunch om dan de tocht verder te zetten. Herten staan te grazen en wij rijden verder naar de waterval. Een krachtige waterval, wat een spektakel, hoe het water naar beneden valt,... Enkelingen negeren het bord 'no swimming' en zijn in het water gesprongen. Ze doen een poging om tot aan de waterval te geraken, maar de stroming is te sterk. Boven zijn er toiletten en daar loopt bambi rond. Bambi is tam en laat zich strelen. Er is hier ook een souveniershop en in de boom tegenover deze winkel ligt er al sinds een week een groene slang te relaxen. Ze had een hele rat gegeten en blijkbaar verteert dat niet snel. Terug in de pick-up, rijden we stilletjes rond, op zoek naar olifanten. En daar staat dan een hele familie de weg over te steken. Wat een machtige dieren... Er is ruimte en de chauffeur van onze pick-up gaat ervoor en rijdt de olifanten voorbij. Man, nu hebben we een zicht. Een olifant komt daadkrachtig op ons afgestapt. De chauffeur rijdt een stukje verder en ik hoop dat de motor het niet begeeft, want die olifant is niet goedgezind. Er staat een kleine olifant tussen twee grote en daar achter staat een mannetje. Ze zijn met 10. En dan wordt het grappig. Niemand durft de olifanten voorbij rijden met als gevolg dat er een file ontstaat en de file gaat stukje bij beetje achteruit. Wat een olifant kan doen. We rijden en verder. Makaken hebben de weg ingepalmd. Het lijkt alsof iemand daar apen gezaaid heeft. NOg een laatste stop voor een stukje meloen en dan rijden we het park uit. De gids stapt uit en roept ons. Hij heeft een blauwe zak vast. In de zak zit een python. De zak wordt losgemaakt en de gids port de slang met een tak. Sissend valt hij aan en bijt de gids in zijn been. Het is een wurgslang en die heeft geen gif. Spektakel, en dan verdwijnt het dier terug in het regenwoud. Gelukkig, dat ze met dit spektakel eindigen en niet mee beginnen.
Terug in de guesthouse besluit ik om de volgende dag naar Bangkok te gaan ipv nu. Iemand brengt mij naar Guesthouse Happiness. Hij pikt me s'morgens terug op en dan wordt ik naar de bus gebracht. Ik ben terug in Bangkok en hang wat rond en schrijf mijn verhalen. Klaar. Morgen nog een dagje Bangkok en dan naar de eilanden.