Teganan

Als ik terugkom, is er niemand thuis, afezien van Susan. En daar we toch van de familie zijn, bedienen we onszelf van de feestmaaltijd die in de keuken op ons staat te wachten: rijst, balinese specialiteiten gedraaid in bananenbladeren en drie ketels met allerlei lekkers... In een van de ketels steekt de kip die hier gisteren nog vertroeteld werd door zoontje Agus. Lekker een stukje kip en ik duik een fraaigevormde kippenpoot (inclusief de tenen) op. Njam, njam. Even later kijken een paar nietszeggende kippenogen Susan aan als zij een stukje kip wil nemen. De hele kip zit in de pot inclusief kop en potten, alleen de veren ontbreken. s'Morgens rijst, s'middags rijst... tijd voor iets anders. In Casa Luna trakteer ik mezelf op een heerlijk chocoladegebakje dat wegsmelt op je tong 'Black Mischief'. En dan is het slaaptijd... ik schrik wakker van een wekker die afloopt. Op zoek naar de knop besef ik dat het een natuurlijke wekker is, een kikker die zijn keel open zet KWAAK KWAAK en die van geen ophouden weet. En dan die regen, het lijkt of er geen einde aankomt. Waar zijn die oordoppen?
Opstaan. Samen met Susan en nog twee andere lui is het vandaag de dag om naar een andere ceremonie te gaan in Teganan. Het regent dat het ... het valt met bakken uit de hemel. Het lijkt of ze de sluizen niet meer dicht krijgen. Een chauffeur Ray komt ons oppikken en is voorzien op regen. HIj heeft een megagrote paraplu mee. Dan pikken we die twee andere lui op, mannekelief. Wauw, 2 superaantrekkelijke fransmannen voegen zich bij ons. Man, man, man... Sebastien en Bertrand. En helaas, is het er niet van gekomen om hen te vereeuwigen. We vertrekken en heel Ubud lijkt wel weg te spoelen. Auto's zonder wielen, mensen zonder voeten, motorbikerijders met verdwenen knieen. Alles zit onder water. Stukken berg zijn naar beneden gespoeld, zodat er zich een file vormt. De goten lijken watervallen en het blijft regenen. Overstroming? We bereiken dan toch Klungklung waar het gerechtshof is. Met de megagrote paraplu is het peanuts om droog te blijven. En het blijft gieten: emmers waters, neen bakken. We vervolgen onze weg en komen aan bij de vleermuistempel. Hier is er een ceremonie bezig. Mensen zitten te bidden voor de vleermuisgrot. In de grot zelf ziet het zwart van de vleermuizen. Die hangen daar rustig tegen elkaar te hangen met zijn duizenden.
Dan het doel van deze trip: de ceremonie in Teganan. En ook daar regent het. Teganan is het enige dorp in de wereld dat de dubbele ikat maakt. Ikat is een geweven stof. Het is een heel traditioneel dorpm waar het leven om ceremonies en rituelen draait. Het is een grote modderpoel en het ziet eruit alsof de mensen heel arm zijn. Ze wonen in hutten. Volgens de reisgids is het echter het meest welvarende dorp van Bali. Iedereen is op zijn paasbest. Een processie trekt door het dorp. De muziek begint. Het is tijd voor het grote gevecht. In dit dorp is het de traditie dat de mannen en de jongens vechten met cactusbladeren en een rieten schild. Het doel is om de rug van je tegenstander te tatoeeren met de cactusbladeren. Dus wrijven met die bladeren: een bloederig tafereel. Het dorp staat enthousiast te supporteren. Er zijn veel fotografen van tijdschriften en zelfs de TV is er. Paperazzi. Ze zitten zelfs in de boom om goede foto's te kunnen maken. Genoeg bloed voor vandaag, we gaan eten in Candidasa en dan naar huis. koffers pakken