Bizar

Mijn grote rugzak laat ik in DF bij Rosane. Handig, want dan kan ik de metro nemen naar het busstation TAPO. Dat begint al goed, sta ik daar te kijken waar ik moet overstappen, komt daar een behulpzame Mexicaan al vragen om mij te helpen. Mens, laat mij gerust, ik trek mijne plan wel. Jong, echt ambetant word ik daar nu van. En vooraleer die typ het afbolt... in elk geval, effe later ben ik gelukkig weer alleen. Het metrostation, peanuts,... maar dan... het busstation, daar loop ik dan in de verkeerde richting. Handig, dat hier altijd veel volk is, dus de juiste richting is snel gevonden. Alles komt goed en ik koop een ticket en met mijn ticket loop ik naar ... de aankomst van de bussen. Duidelijk is de TAPO niet. Hier staan er taxichauffeurs die mij duidelijk zeggen hoe ik moetlopen. nog 10 minuten... en ik red het. Op de bus naar Puebla toont men een familiefilm. Na 2 uren bus, kom ik aan in Puebla...Vandaag is duidelijk mijne dag niet. Waar is de uitgang? Daar sta ik dan in mijn uppie tussen 100den bussen. De uitgang? Ik loop er naar toe, althans dat denk ik en al gauw komt er een kerel uit zijn kot om mij terug te stur