Pyramide, Liselotte en Puebla

Na een bevroren nacht ontdooi ik al lopend naar de pyramide Tepanapa 'de grote pyramide van Cholula'(4de eeuw voor Christus) , groter dan de pyramide van Cheops in Egypte. De pyramide is 450m lang en 65m hoog. Alleen je ziet er niet zoveel van, want de pyramide is bedolven onder aarde. Eigenlijk, zie je een berg en daar bovenop hebben de Spanjaarden een kerk gebouwd. Cholula telt 365 kerken: een voor iedere dag van het jaar. De pyramide heeft een eindeloze, smalle gang, die verlicht is... gelukkig, want mijn pillicht ligt in Polanco. Ik hoop maar dat er nu geen stroompanne optreedt, want het is hier maar smallekes en eng. Even lopen en dan eindelijk daglicht,... trappen leiden omhoog naar de kerk. Dus voor de zoveelste keer, ga ik een kerk bekijken en trappen beklimmen. BOven heb je een uitzicht over de stad en zie je de vulkaan duidelijk liggen. Terug 100den trappen naar beneden, om dan de straat over te steken en naar de opgravingen te kijken. Het is warm, gelukkig. Verschillende marktkraampjes en winkeltjes zijn er hier. OK, laat ik Liselotte nog een kans geven... het eerste het beste internetcafe stap ik binnen en bingo, antwoord...Dus ga ik maar weer richting Liselotte's huis, bel aan en zoek alvast mijn telefoonkaart voor een allerlaatste poging. De deur gaat open. Ik word warm onthaald. Het lijkt alsof ik in de film FLodder stap. Wat een jurk? Buiten ligt haar zieke hond. Het beest heeft lupus en ik hoop dat dat niet besmettelijk is. Binnen zit een kat. Een vrolijke beestenbende. Die kat, nou,... overal springt die op... ook op mij. En algauw hang ik vol kattenharen, bah. Maar het is wel tof om liselotte nog eens te zien. Er is iets met haar telefoon en momenteel heeft ze het erg druk met het afwerken van haar thesis en het leegmaken van haar huis, want eind januari vertrekt ze naar China. Als zij aan haar thesis werkt, neem ik de bus naar Puebla. Potverdorie, vandaag zijn daar alle musea dicht. Dus laat ik de cathedraal maar bezoeken om toch iets gezien te hebben van Puebla. Er is op de zocalo ook een artisanale markt van Oaxaca. Het begint stillekes donker te worden, dus loop ik terug en zoek het busstation met de bussen naar San BLas. Lis heeft dat helemaal voor mij uitgetekend. VOor de zekerheid vraag ik het nog eens. O,ja zegt meneer, dat is aan de overkant van het kruispunt hier. Daar sta ik dan aan de overkant tegen de muur te wachten en de bussen stoppen hier niet. Hoe bizar, alweer. Ineens komt er achter de muur een bus, ik kijk achter het muurke en daar is het station. HOe idioot. Grappig, mijn buurvrouw van gisteren stapt hier ook op de bus. Ze kent mij nog. Dan is het de kunst om te weten waar je moet afstappen, bij daglicht is dat gemakkelijk want dan zie je het roze en blauwe gebouw heel duidelijk, maar de straatverlichting maakt alles oranje. Gelukkig, stapt er iemand op, op de plek waar ik eraf moet. Dan is het makkelijk om naar Lis haar huis te gaan. Zij gaat naar de gym en ik mag gebruik maken van haar pc, en dan heb je daar die kat weer. Terwijl ik zit te typen, legt dat beest zich parmantig neer op het toetsenbord en mijn handen. NIet te doen. ALs de gym gedaan is en Lis terug, komt een van haar vrienden binnengevallen. Wij gaan opstap. NOoit durven denken, dat ik nog van het mexicaanse studentenleven zou proeven. De Unit dat is iets anders dan de Villicus of de Fitlink, heel strak en oranje en berekoud. Ik verlang naar mijne winterjas en dan lopen er hier rond met naaldhakken en korte jurkjes,brrr. Spaanse meezingers en dan ineens een hollandse stem en daar klinkt 'lalalala,....swingen,swingen,... meer,meer,....lalalala'. Echt raar. Uren later, gaan we naar huis en ik draai de gas uit ipv hoger. Het gevolg: een koude douche over mijn koude lijf. Dus verkleumd kruip ik mijn bed in en kan niet slapen van de koude.
Normaal was het de bedoeling om naar Africam te gaan en Juan te bezoeken, maar die heeft het blijkbaar heel druk. Wat leuk is, is dat Lis een van haar vriendinnen opgebeld heeft en dat is mijn gids voor de dag. Elsie wacht op de goedkeuring van haar thesis en heeft niks te doen. Ik bof want ik trek eropuit met een antropologe in spe. In hare knalrode jetta (Puebla heeft een volkswagenfabriek) rijden we naar Tonantzintla om .... een kerk te bezoeken. Dit is een speciale kerk in bakokstijl: 3 soorten barok vind je er terug. De plafonds en muren zijn allemaal gedecoreerd en je ziet duidelijk de indiaanse invloeden. Kei sjiek. Daarna rijden we naar Puebla, waar ze haar auto in een parkeergarage zet. Ze geeft haar sleutels af en krijgt een bonneke. De auto wordt voor haar geparkeerd. De garage staat propvol. Ook vandaag is het museum gesloten. De sightseeingtour begint, je hebt hier een gebouw met veel franjes. Heel lang geleden, was er eens een verliefde man... De vrouw aan wie hij zijn hart verloren had, wilde enkel met hem trouwen, als hij een huis bouwde als een snoepje...en ze leefden nog lang en gelukkig in hun snoepjeshuis. Even verder heb je het huis waar de revolutie begon... de schietgaten zie je nog. De artisanale markt en een andere markt bezoeken we, drinken iets en gaan terug naar de auto. Nou, dat is de moeite, die parking is zo georganiseerd dat op elke plek een auto staat, ook waar je bij ons zou uitrijden, staat een auto. Dit betekent dat degene die als eerste zijn auto geparkeerd heeft, omsingeld is door andere auto's. Die auto's worden dan verplaatst. Het lijkt wel op het spel 'File', daar herzet en schuif je ook de hele tijd de auto's. Vervolgens gaan we met Lis, Luce, Elsie en ik naar een echte mexicaanse bar 'el cantina' voor mariachi. Vandaag is het echter voetbaldag: Mexico-Argentinie. Veel leven in de brouwerij en veel schermen in de kantine. Hier is het ook ijskoud. We vertrekken, Lis heeft boksles en ik neem nu een lekkere hete douche. Zalig, eindelijk warm. Ik schrijf en die kat amuseert zich met mij te ambeteren.
Wauw, eindelijk is een nacht zonder koude. Samen met Lis ga ik ontbijten in een leuke tent, om vervolgens naar de unief te gaan en effe goeiedag te gaan zeggen tegen Yvonne. Is leuk. De campus is heel ruim en dan vertek ik terug naar DF (Districto Federale)en alles loopt gesmeerd. FIle, maak van de nood een deugd,... mensen lopen rond op een viervaksbaan en verkopen kauwgom, poppen,... van alles. Na enige tijd komen we aan in het busstation TAPO en dan is het toch nodig om te vragen waar de metro precies is.