duiken - Reisverslag uit Utila, Honduras van Sabine Cuyvers - WaarBenJij.nu duiken - Reisverslag uit Utila, Honduras van Sabine Cuyvers - WaarBenJij.nu

duiken

Door: sabine_cuyvers@hotmail.com

Blijf op de hoogte en volg Sabine

25 Maart 2008 | Honduras, Utila

Om 6u55 vliegt mijn roommate Sebastien op. Om 7u00 hebben hij en zijn makkers hun derde duik. Oeps. Ik val terug in slaap en ben bijna te laat voor de videoles. 12u15: Nico de duikinstructeur heeft al de spullen al klaargezet. Ik breng mijn gerief naar de boot en controleer alles. We varen weg en de boot meert aan voor een prachtig wit strand met palmbomen. Een echt plaatje. Een voor een springen we in het water en deze keer heb ik ervoor gezorgd dat ik mijn trimvest opgeblazen heb. Dat had ik gisteren niet door. Vandaag gaan we met een lijn naar beneden. Langzaam, langzaam,... het klaren lukt mij niet goed. Maar Nico heeft geduld en langzaam geraak ik op de bodem. In het witte zand staat een berg met wuivende planten, die de vorm van een grote koekwis hebben. We zitten op onze knieën in het zand en een voor een doet ieder zijn hele apparatuur uit. Vest en fles zijn uit, het mondstuk is nog in de mond om vervolgen de hele handel weer aan te trekken. Dan doen we de weightbelt uit en leggen hem op een knie. Die weightbelt heb je nodig om onder te blijven, verlies je hem dan vlieg je terug naar de oppervlakte. Wat doen als je tank leeg is en hoe drijven in het water zijn de volgende handelingen die aanbod komen. Ja, hoe drijven dat is de vraag. Ik lig daar zo lang als ik gewassen ben op de bodem en of ik nu in adem of uitadem er is geen beweging in te krijgen. lucht toevoegen aan mijn trimvest en ik lig nog altijd op de bodem,... wat meer lucht...niks. Ik zet mij recht en dan moet ik moeite doen om beneden te blijven. Niet simpel. Na deze oefeningen zwemmen we wat rond en dan is het tijd om de tanks te verwisselen. In het begin van de nieuwe duik zwemt ieder van ons een toertje met Nico zonder zwembril. Hij leidt. Ik lig weer op de bodem. Hopelijk, krijg ik dat evenwicht door. En daarna zwemmen we rond de berg met zijn planten die mee deinen op het ritme van de zee. Veel vis is hier niet te zien. Na de duik gaan we met ons vijven eten bij Dave. Hier is het eten superheerlijk. Na het eten belanden we op een togaparty en Sebastien zegt me dat het hem niet zou verbazen als er lui zijn die niks onder hun toga aanhebben. Zijn woorden zijn nog niet koud of een kerel draait zich om, bukt zich en tilt vervolgens zijn toga omhoog. Sebastien is verbouwereerd en stamelt 'did you see that?' Dat gezicht van hem dat was echter beter dan die blote kont, hihi.
Sas en ik gaan op tijd door, want morgenvroeg worden we om 7u00 verwacht. En dan is het 7u00, de spullen worden in orde gemaakt en de boot vertrekt. Hetzelfde ritueel, de zee is woelig. Een nieuwe plek, hier zijn kliffen. We springen in het water en een voor een gaan we naar beneden voor de laatste oefening. Elisa geraakt niet beneden, ai. En dan ben ik aan de beurt en ik krijg mijn oren niet geklaard. Helaas, een andere keer. Terwijl Dominka en Saskia duiken, snorkel ik boven hen en zie hen over de bodem zwemmen. Toch jammer. Ach ja, nu doe ik wat kleur op en ik ben niet alleen. In de namiddag luier ik in mijn hangmat en studeer voor de test. Ik bekijk de schilderijgen van Jose, het vriendje van Elisa. Mooi. In de avond hebben we onze laatste les. We zitten buiten ipv binnen. Nico heeft het over de defensieve reactie van de dieren en dan zet ik mijn hand in mijn zij en uit ik een defensieve reactie. Help, er zit een megabeest op mij. Een kakkerlak volgens Saskia. En na de les trekken we er weer op uit met de 3 fransosen.
s'Anderendaags, geen duik voor mij en ook niet voor Elisa. Een ontbijtje met de fransosen en dan ga ik met Guillermo foto's maken in Tree Tanic. Manneke, er zitten daar verschillende van die dikke grote vette spinnen. Saskia gaat met hen mee voor de fundive en ik ga richting strand. Lekker relaxen onder een palmboom met turkois water voor mij. Het leven op de Caraiben is zo slecht nog niet, haha. In de Mango Inn bestellen we een pizza en kijken naar de vele kolibries die hier komen drinken. Het lijken wel vleermuizen, wat een gefladder. Nou in deze tent is het personeel erg onbeleefd. 2 pizza's worden niet geleverd en wij worden daarvoor verantwoordelijk gesteld. Maar ja, eind goed al goed. De zaak wordt opgelost en wij gaan daar gewoon niet meer heen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Honduras, Utila

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

25 Juni 2009

Here I go again, yoehoe

29 Mei 2008

Verrassend

29 Mei 2008

Oaxaca

26 April 2008

van playa naar montagne

24 April 2008

Mazunte
Sabine

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 117
Totaal aantal bezoekers 104163

Voorgaande reizen:

22 Juni 2016 - 22 Juli 2016

In de voetsporen van Genghis Kahn!

07 Augustus 2012 - 10 Augustus 2012

Wandelen

25 Juni 2012 - 29 Juli 2012

India

30 Juni 2010 - 29 Juli 2010

Salsa en mojito

23 Juni 2009 - 24 Augustus 2009

Het land van de glimlach

08 Oktober 2007 - 08 Oktober 2007

Mijn eerste reis

Landen bezocht: