Op naar Cancun

Het regent, dus dat is de ideale moment om mijn verhaal verder te schrijven. Ik duik het internetcafe in en neem af en toe effe pauze. Vervolgens loop ik terug naar mijn hostal, check uit en koop een ticket naar Cancun op het busstation tegenover de hostal. Handig. Mijn onderbuur, Susane, vertrekt ook naar Cancun, we nemen dezelfde bus.Er speelt een kerstfilm... en dan te weten dat het zondag Pasen was. In Cancun lopen we gelijk naar hostal Maya en voor de ingang van het busstation kom ik tot de ontdekking dat mijn camera niet meer zit waar hij anders altijd zit. Ik laat mijn spullen bij Susane in de straat staan en ren terug. De bus staat er nog, maar geen camera...verdorie. Dan maar terug naar Susane, we checken in en de gast van Maya Hostal is zo aardig om te zoeken naar het nummer van de hostal in Playa. Veel informatie is er te vinden, maar geen telefoonnummer... dus nadat mijn spullen in de dorm gezet zijn, loop ik terug naar het busstation en neem de bus terug naar Playa del Carmen. Pech, in de kamer ligt geen camera en het internetcafe is toe. Ik laat een berichtje achter. Dan maar terug de bus op... en daar zit ik dan weer voor een uur op. Als ik in de hostal Maya aankom, biedt Susane mij een boterham met tonijn aan. Keilief van haar... ik ben nog altijd wat over mijn toeren door mijn verdwenen camera met foto's van de afgelopen 2 maanden. En zoals gewoonlijk niet gesafed... shit happens. Na mijne boterham met tonijn ga ik terug naar het busstation en neem de bus naar de luchthaven. De chauffeur stopt en iedereen stapt af, voor de zekerheid vraag ik of dit de plek is van de internationale vluchten. Neen,dat is terminal 2. Hij rijdt een heel stuk verder en daar sta ik dan aan terminal 2. Overal staan borden en stickers dat je niet binnen mag. De dame van de security is zo vriendelijk en laat me door, zodat ik kan kijken of Kelly haar vlucht op het scherm staat. Oef, ik sta aan de juiste terminal. Vele mensen komen,... geen Kelly. Ik heb mij nochtans strategisch geplaats. Iedereen staat aan een denkbeeldige lijn en vormt een halve cirkel en ik sta gewoon niet aan deze lijn maar in het midden van de cirkel. Ze zal me zeker zien. Ongeduldig sta ik daar te draaien en loop nog maar eens tot aan de deur of ik Kel niet zie. Ja, daar is ze, yoehoe. Ik begin te zwaaien als een bezetene. Kelly kijkt niet. Niet simpel om de aandacht te trekken... daar sta ik te springen en te zwaaien... Eindelijk ze heeft het door dat er iemand op haar staat te zwaaien. Mijn nieuwe look , daar had ze zich niet aan verwacht, he. Ze loopt door de glazen deur en dan vallen we al in elkaars armen. Wat een uitbundig weerzien,... echt super. Man. man, wat tof om haar hier te zien en ik heb het gevoel alweer dat ik droom,... maar ze is het echt. Een nederlands koppel is bij haar en samen nemen we de bus naar het centrum. De bagage wordt gedropt in de hostal en dan lopen we terug naar het busstation. Waar gaan wij morgen naartoe? Dat is de vraag. Merida, en dat betekent dat we de bus van 7u00 gaan nemen. We lopen door Cancun, op zoek naar eten, en zetten ons in een leuk restaurantje waar we potatoes naturales bestellen en een strawberry margarita. Njammie. Zalig...bij babbelen... en dan worden we gestoord door 2 mexicanse kerels die het wel zien zitten dat wij hen vrij houden. Dat ziet je van hier. Ik zeg dat wij elkaar al 6 maanden niet gezien hebben. Die kerels laten ons dan eindelijk gerust denkend dat wij een koppel zijn, haha. En dan duiken we in de hostal in ons bed, want morgen is het weer vroeg dag.