Los Mochis - San Blas

In Los Mochis valt niks, maar dan ook niks, te beleven...nada,nada,nada... er staat een cathedraal en er is een park... dan houdt het op. Saaie boel. Wat rondlopen en internetten om de tijd te doden voor de bus. Eindelijk, kunnen we de bus pakken. Deze busrit heb ik een buurjongen Daniel van 17. Hij laat mij al direct proeven van zijn mexicaanse koeken. Zijne hele lunchpakket wil hij mij laten proeven. Pfff, en den deze heeft net gegeten. Op zijn gsm staan vele foto's en ik mag ze allemaal zien: zijn familie, vrienden en vriendinneke. Hij en zijn vriendinneke zijn 1 maand, 24 dagen en ... samen. Echt een aardige, grappige knul. Zijn broer maakt salsa en ik krijg een fles salsa kado... en zo groeit mijn bagage... Hij vraagt of er in Belgie alleen maar lelijke mannen zijn, omdat ik niet getrouwd ben. Haha... Om 5u30 komen we aan in Tepic en nemen dan de bus naar San Blas. En iedere reisgids zegt over San Blas... 'Kom niet naar hier zonder 'repelent' (spul tegen insectenbeten), maar mijn armen staan toch al vol. In de buurt van SanBlas leven de Huichol, een andere groep indigenous people. In de buurt betekent hier 3 of 4 uren reizen van hier. In San Blas zie je hen echter niet, jammer. San Blas is ook een gezellig klein havenstadje dat ligt aan de Pacific Ocean. Eerst ontbijten en dan de haven verkennen. De haven ligt vol met oude boeten die ieder moment kunnen zinken. Het lijkt wel een oud ijzerstort. Pelikanen vliegen rond en zitten in demast van de schrootboten. Ik voel me helemaal niet op mijn gemak, als zo ne bengel over mij vliegt...
s'Avonds drinken we weer wijn met nacho's en de salsa van Daniel.Mmmmm