een onverwachte wending

Het inpakritueel en dan lopen Nicole en ik naar het busstation om ons ticket te kopen. De bussen naar Santiago de Cuba zijn volgeboekt voor de komende 2 dagen, maar wij hebben gereserveerd en een ticket. Dan lopen we terug om iets te eten, uit een van de agentschappen stormt iemand naar buiten en roept :'SABINE'. Het is Touve, de deense vrouw met wie Evelyn en ik de badkamer deelde in Trinidad. Ze boekt haar tour en komt ook naar het restaurant waar wij zitten. Ze heeft een heel verhaal te vertellen 'Stalking in Cuba'. Niet min, en Cuba is een groot netwerk, dus die kerel vind haar de hele tijd terug. En dan verschijnt Claudine en zet zich ook neer aan het tafeltje. Nicole en ik moeten door, want het is tijd om onze spullen op te pikken. Adrianus heeft voor een fietstaxi gezorgd. Wij gaan en een duist koppel komt. Nicole hare rugzak wordt vanachter in het bakje gegooid en de mijne belandt op onze schoot. Dan vertrekken we en valt Nicole haar rugzak van de taxi 'STOP'. Aan het busstation wachten we buiten bij Claudine. Een bende jongeren in schooluniform komt aangelopen. Een meisje heeft een perzikkleurige baljurk aan 'de prinses'. Ook hier in Cuba is het een grote aangelegenheid als je 15 wordt. Een hele fotosessie wordt gemaakt. In het busstation zit Alex. En dan de frio bus op, koud dat dat hier weer is, niet te doen. Er speelt een DVD van Boney M, dit is grappig en dan speelt de slechtste en afschuwelijkste film ooit. Hier wordt geen rekening gehouden met gevoelige kijkers of kinderen. Bah, allemaal monsters,... Hoe onlogisch kan het zijn, na deze afschuwelijke, geweldadige en vieze film draait men 'Shrek 3'. De uitersten op de bus. Santiago de Cuba, nu is het checken of er een reservatie gemaakt is voor mij. Ik heb geen idee onder welke naam ze die gemaakt hebben. Gelukkig is de verantwoordelijke van de reservaties zo aardig om naar Adrianus te bellen. En wat blijkt, de buren hebben geen reservatie gemaakt maar gebeld om te vragen of een telefonische reservatie mogelijk was. Hoe bizar, ik had nochtans alle gegevens doorgegeven. Vervolgens ga ik met Nicole mee naar Marta en Fernando, maar die kamer is volzet en wij belanden in een keihete kamer bij een oud lief madammeke met een hond en een kat en een gebroken arm. Terug naar Marta, want ons Marta heeft gekookt voor ons en dat is iets waar Marta goed in is. Terug bij vrouwke Hilda, duikt ieder in zijn bed. Vreselijk, overal in mijn lijf prikken veren en ik heb maar een gedachte 'Bedbugs, bedbugs, bedbugs'. Dit is erger dan de bus. De volgende ochtend loop ik naar Cubana en wijzig mijn vlucht, waarom niet, het is goed in Cuba en dan kan ik op mijn gemak naar Havana. Don't worry. Intussen als ik mijn vlucht wijzig, zitten Nicole en Claudine bij Cubatur. Als ik terugkom, hebben zij de meest spannende trip min of meer geregeld. Wij gaan morgen naar de Sierra Maestra, maar moeten eerst naar een andere plaats voor een hotel te boeken. Daar zit niemand en is het wachten en wachten. Claudine blijft zitten en Nicole en ik gaan op zoek naar een andere casa om vervolgens te ontbijten bij Marta. Dan pikken we onze spullen op en lopen met onze rugzak door Santiago. Dat is hier wel uitkijken. Verhuisd en dan naar het internet om dan een terraske te doen in Casa de la Trova waar een live-band speelt. Ik pak een salsales, maar de tent zit vol en zoveel publiek dat is niet ideaal voor deze beginner. We gaan naar een andere ruimte. s'Avonds wandelen we naar hotel Santiago waar ze de beste pizza verkopen van het eiland, heerlijk. Een echte pizza en geen cubaanse pizza. Daarna zetten we ons in het park en buurten nog wat.