Las Pyramides

De yogales in de pyramides (om 7uur s'morgens) heb ik al gemist. Ik deel en piramide met Misty en Al. Misty is van de states en Al van Canada. De bungalow-piramide heeft 2 ruimtes: een kleine zolderkamer en een ruimte op het gelijkvloers. De zolderkamer doet me denken aan 'Heidi in de bergen', die moest ook met een houten trapladder naar boven en lag dan onder de pannen. Omdat het dak een piramidevorm heeft en de top van het dak glas is, is het hier licht en warm. Hier staat mijn bed en dat van Misty. Ik val hier (net als Al)midden of beter op het op 10 dagen voor het einde van de maancursus binnen. De lessen gaan door in een pyramide. De pyramide is van binnen helemaal van hout en de top heeft een glazen raam. In het midden staat een kleinere piramide en in de hoek van de piramide heb je ook nog eens kleine piramides staan die de vier elementen en windrichtingen vertegenwoordigen. We beginnen met een half uur meditatie. Kleermakerszit, ogen dicht, stilzitten en ademen... Manneke, niet min, na 5 minuten beweeg ik al en zit ik rond te kijken. Ongelooflijk, iedereen zit daar stokstijf met zijn ogen dicht. Hoe doen ze het? Eindelijk het half uur is om en de les begint: de tarot. Na de les ga ik samen met Al naar San Pedro. We nemen een tuktuk. Een tuktuk kan je vergelijken met en motor op driewielen en een achterbank. Al en ik zitten achter de chauffeur. Al vertelt honderduit over zijn ontdekkingen. Leuk en dan platte tube en moet de band van de tuktuk vervangen worden. En als dat gebeurd is, rijden we verder... en de bankautomaat is leeg. Gelukkig wordt hij net gevuld en dan tanken we bij en laten we ons terugbrengen. Ongelooflijk, daar staan we weer met platte band langs de weg en deze keer geen reservewiel. AL en ik zeggen tegen onze chauffeur dat we wel lopen, want anders is zijn heel wiel naar de vaantjes. Al kent hier een alternatieve weg ipv de grote weg. Een pad met steile trappen. Op de trappen zijn nog eens trappen of bulten gemaakt om je af te remmen zo steil zijn ze. We lopen naar beneden en staan aan het meer. Het pad is smal en we klimmen over rotsen, springen van steen tot steen, klauteren over keien,... allemaal langs het meer. Het is prachtig. Ik kan AL niet volgen, die springt over kloven alsof hij het elke dag doet. Dat durft den deze niet. Op het gemak... en dan terug in de piramides... Om 17u begint hier een meditatie en daar gaan we weer: 30 minuten stilzitten voordat ze beginnen, pfff. En dan een geleide meditatie en ineens begint het te stortregenen, niet te doen,... en de meditatie is gedaan. Door de gietende regen terug naar de bungalow, om dan te gaan douchen en te eten. Enrique heeft linzensoep gemaakt en deelt deze uit. Lekker en handig. En dan is het nog wat bijschrijven.
De volgende dag sta ik al om 6u30 op, want de yoga begint om 7u00.Rarara, we beginnen weer met stilte. En dan, de yoga zelf, pfff. Het is te merken dat ik dat nooit gedaan heb. Ik voel me karatekid in opleiding. De kraanvogeloefening lukt mij niet en ik val om. En dat is niet het enige wat niet lukt. Na de yoga is het tijd voor een ontbijt om vervolgens een les van Pythagoras (numerologie) te volgen. De lokale bevolking zit hier op een bankje te wachten met maanden fruit en groenten en iets warm om te eten. In de namiddag doe ik mijn praktische zaken zoals de was en internet (dat dan weer uitvalt, potverdorie). Samen met Tami uit Israël kook ik mijn potje. Hier heb ik eindelijk tijd om wat bij te lezen, zalig. En om de een of andere reden mis ik de meditatie. Oeps.
Wauw, vandaag een topmoment, ik heb mijn stilzit tijd uitgezeten. En dan net voor de andere les kom ik erachter dat ik opgesloten ben. Ik heb geluk dat de les net begint en roep aan het raam. De Israëlers (Roni en Hadas) bevrijden me.Vandaag begint het vasten en zwijgen hier en krijgen we uitleg in de les. Het dagschema ziet er voor de volgende dagen als volgt uit: 7u00 yoga en om 17u meditatie en er tussen doe je het volgende, een meditatie in de tuin, een meditatie aan het meer, een meditatie in je huis en een meditatie in de tempel (piramide) en een sauna (ook in een pirmaide).
Alles heeft hier de vorm van een piramide tot het keukenrekje toe. Nu het nog toegestaan is om te spreken en ik toch van plan ben om effe wat regelmaat in mijn leven te hebben, ga ik naar de natuurkliniek met mijn muggebeten. Cindy is een kei enthousiaste vrouw en ze geeft me een zalf, thee en korrels mee. De kliniek werkt op basis van donaties. Dat is interessant. Ik heb de indruk dat hier grote sponsors achter zitten en dat de donatie meer iets is om evenwicht te creeeren. En dan ben ik weer te laat voor de meditatie. Een tijd van fruit- en vruchtensappen,... lang geleden dat ik nog zoveel vitamines binnengekregen heb. Doet deugd.De eerste dag in silence, en dan loop ik Victoria (Creel en Tulum) tegen het lijf. En ik zwijg, maar dit is meer iets omin een gesloten centrum te doen. Ik vind het maar niks. Film in de bibliotheek, gezellig onder de golfplaten kijk ik naar 'The Secret'. Echt leuk, zeker als je weet dat ik die film een jaar geleden geleend had van een vriendin. Er toen achterkwam dat mijn nieuwe nooitgebruikte DVDspeler niet werkte en de DVD niet werkte bij vrienden. Maar vandaag werkt alles.
Tijdens mijn kamermeditatie sluit Al mij op, daar zit ik dan gevangen in silence. Dat is al de tweede keer dat hij mij dat flikt. Deze keer heb ik geluk dat Tami langsloopt en mij ziet staan zwaaien en hoort kloppen op het raam.
Intussen ben ik nog maar eens naar de kliniek gegaan, want mijn beten staan er nog altijd en heb ik andere medicatie gekregen. Door mijn donatie moet ik nu niet betalen. Interessant om het donatiesysteem mee te maken.
En dan is het intussen de laatste dag van de vasten en is het volle maan (maancursus), de dag ziet eruit als de voorgaande. En dan is het meditatietijd, aan de tempel staat Cathy met een wierookbol te zwieren en gaat ermee rond iedereen. Aurazuivering? Dan gaan we de tempel binnen. Wauw maat, wat is dat? Allemaal wierook en kaarsen... wat een mystieke sfeer hangt hier. Ik kan mij levendig voorstellen hoe het er lang geleden aan toe ging. De afsluiting van de cursus gebeurt bij volle maan en vandaag is het volle maan en we hebben nog een eclips als extraatje. De mensen van de maancursus zitten in een grote kring en in het midden rond de piramide met de glazen bol zitten de mensen van de zoncursus. In iedere hoek van de piramide zit iemand van het centrum die een of ander gebed zegt. Al de elementen worden opgeroepen, indrukwekkend. 30 minuten stilte en dan wordt ieders kaars aangestoken met een kaars die doorgegeven wordt en ieder zegt wat hij te zeggen heeft. Dan leggen de mensen van de maancursus zich languit op de grond en gaat de ceremonie verder. Ik schrik me een ongeluk als er iemand met een water over mij sprenkelt en een kristal op mijn voorhoofd legt. De boodschap versta ik niet. En nu is het een kwestie van stil liggen, ik moet ervan gapen en tingeling daar gaat mijn steen, oepsie. Dat is duidelijk niet de bedoeling. Dan wordt de ceremonie afgesloten, zit iedereen weer in de gekende positie wat wezenloos voor zich uit te staren. ETEN...het regent weer pijpestelen en van de eclips is niet veel te zien.