Oeps

Daar zit ik dan in het donker te wachten op de boot naar San Marcos. Enkele lui zijn op de hoogte van mijn plan en komen zeggen dat de boot aangemeerd ligt. Aan de steiger staat een silhouet met rugzak, die zit als eerste in de boot. Dan stap ik op de boot en zet mij op de eerste plank. Om met mijn hele handel over al die planken te kruipen, dat zie ik niet zitten. Ik blijf de hele tijd met die rugzak achter het dak steken. De andere backpacker is van New Zealand, Christina was 3 jaar geleden 3 maanden in San Marcos. Ik vraag of ze het goed vind als ik met haar meekom, want ik heb niks gereserveerd en heb enkel mijne reisgids bij de hand. 'OK' zegt ze. In San Marcos is het balkdonker en in het licht van de boot neem ik de trap. Ik loop achter Christina aan. Hier is geen kat te bespeuren en we lopen over een smal wandelpadje in het bos. Of dat is wat ik denk. Dan slaat ze een paadje in naar links, amai, ben ik blij dat die op de boot zat. Hier is niks te vinden in het donker. In La Paz mogen we onze rugzak zetten om vervolgens een slaapplek te zoeken. En dan is het schuifelend achter Christina aan, haar silhouet volgend in het licht van de maan en dat is niet simpel. De grond is ongelijk en het padje is bijna niet te zien en al de zaken waar we binnengaan zijn vol. Dus even later staan we terug in La Paz zonder slaapplek. Stewart van La Paz loopt dan met ons naar het gebouwtje een beetje verder van zijn zaak. De ingang is een garagepoort die half open staat en die wat verder geopend word. Dan staan we in een winkel in wording, ontworpen door Christina's vriend Rick. En Rick is enorm gastvrij en voor vannacht heb ik een slaapplaats. Het is hier gezellig en rond een kleine tafel zitten zo'n 8-tal personen op zakken of kisten. De chocolade-fondue wordt terug bovengehaald en dat is niet slecht. Vreemd volk, ene type die hier een legende geworden is, is na 3 jaar vermist te zijn vandaag boven water gekomen. Mijn bed voor de nacht zijn 2 zitzakken gevuld met koffiebonen en ik slaap als een roos. Ik blijf hier nog een nacht en dwaal rond op San Marcos en schrijf me in de Pyramides. Morgen verhuis ik en ga een meditatiecursus doen...dus het gaat hier weer heel stil worden.