De eerste dagen

Het acclimatisatieproces verloopt een beetje moeizaam. De duracellbaterijen zijn niet plat te krijgen. Sjees, sjees door Sanur, dat ben ik. En dan maar orientatiepunten memoriseren om de weg zeker terug te vinden en dan als 't tijd is om naar huis te gaan, zitten die orientatiepunten niet meer op de harde schijf. Heb dan maar het geluk om zo'n verschijning te zijn die een onuitwisbare indruk nalaat op de plaatselijke bevolking. En dat geluk... heb ik. En straf, de herinnering aan die plek was compleet weg. De beelden die ik gedachten had, zagen er anders uit> Hier in Sanur is een museum van een Belg Majeur. Daar hingen enkele echte werken en enkele kopies, zelfs het canvas was gekopieerd. Viel effe tegen. Dan geinspireerd door Elke, heb ik mij op een massage getrakteerd. Een dieptemassage om alle spieren goed los te krijgen. Klaar voor het ultieme genot lag ik daar. Mijn voeten kwamen eerst en dat deed ... pijn. Waar blijft de deugd? Het is duidelijk dat alles niet gewoon vast zit, maar muurvast. Een uitdaging voor een masseur omdat terug los te krijgen. Een herhaling is duidelijk aangewezen. In elk geval kan je fijn wandelen langs de kust van Sanur. En vandaag ben ik op de fiets gesprongen, waarvan het zadel al direct achterover viel, mijn knieen die boven het stuur uitkwamen en dan zorgen dat je niet tegen een boom rijdt. En nu doe ik is niks. Het wordt tijd, want dat was het plan voor de afgelopen dagen. Wie reactie wil op zijn mail, kan best naar mijn hotmailadres iets sturen. Ik kan gee reply doen op de berichten van waarbenjij. Groetjes