Chang Lai

Hopa, daar zit ik weer achterop een brommertje met mijn rugzak hem te knijpen dat ik er misschien afval. Heelhuids kom ik aan op het busstation, maar dan geraak ik niet van dat brommertje af. He,he,...
Als ik naar de plek ga waar de bus staat, kijk ik al meteen in een paar opgeluchte ogen. Jacob komt op mij af en is blij dat hij een toerist ziet, want dat zijn ze in Nan precies niet gewoon. Samen met zijn vriend Daniel is hij deze ochtend aangekomen en hebben die twee gasten in cirkels door Nan gezworven en niks van toeristoffice gevonden. Ontgoocheld hebben ze dan besloten om dan maar verder te gaan naar Chang Rai. Blij dat er een Lonely Planet op hun weg gekomen is, zijn die 2. Na een eindeloze busrit, komen we aan in Chang Rai en blijven samen. Na onze spullen in guesthouse gedropt te hebben, wandelen we door Chang Rai en verdwalen hopeloos. 180graden fout. Ik vind het schitterend. Het is zaterdagmarkt in Chang Rai en die markt is enorm. We eten langs de markt en lopen over de markt en dan zit de dag er weer op. Zij willen op trekking, maar na mijn gevecht met de bamboe heb ik daar geen zin in. Dus ik ga fietsen. Een heel avontuur, want hier moet je links rijden en dan in al die drukte. Ik ben echt blij dat ik hier niet met de auto moet rijden. Je zou wat zien, met de fiets lig ik al in de knoop. Ik rijd de stad uit en dat is beter doenbaar. Ik vind het ongelooflijk dat ze hier zoveel maisvelden hebben. Een poort met 2 gouden beelden, hier rijd ik binnen. Een tempel in de limestonerots. Een trap met enorme treden leidt omhoog en je moet oppassen dat je je hoofd niet stoot aan de berg. Het is donker in de grot en ik schrik me een ongeluk, als ik mijn voet op een losliggende steen zet die dan omklinkt. En daar zit een zittende boedha in het duister van de grot. Dat heeft hier wel iets. Ik fiets verder en verbaas me erover dat die koeien hier zo mager zijn. Dat komt misschien omdat het zo warm is. Heerlijk rond fietsen, af en toe stoppen, ... zalig.