Khajuraho

Het station van Khajuraho is rustig gelegen en ligt in een groene vlakte met hier en daar een boom. Van de trein stappen we over in een tuktuk, en het is zalig om de bries te voelen die door de tuktuk waait. Murw, ben ik en ik ben blij als ik me op mijn bed in het hotel kan laten vallen. De airco en de ventilator draaien volle bak. Dan valt het hele spel uit en het wordt lekker warm in de kamer. Er is een boom op de elektriciteitskabels gevallen. Pufpuf. Vergiftigd door McDonalds, zowel Daniel als ik. Uitzieken, dat is wat nu aan de orde is.
De eigenaar van dit hotel is ook weer een wereldberoemde yogimeester met centra in Italië en Nederland. Af en toe geeft hij lezingen in het europees parlement. Overal hangen foto’s van hem. ’s Ochtends geeft hij een yogaklas. Ademen zoals een aap om een blokkade weg te krijgen, je lichaam in twee plooien voor balans en nog een oefening,… en een hele onverstaanbare uitleg krijgen we. De oefening duurt maar even, dat is niet slecht voor mijn stramme lijf. Tegen de middag nemen we een tuktuk die ons afzet aan de ATM, om dan verder te wandelen naar de westelijke tempels van de kamasutra. In iedere windrichting heb je kamasutratempels staan. Ze staan op een soort van platform gelegen op een mooie groene gazon met enkele bomen. De eerste tempel bevat een groot beeld van een koe, het lijf is bezaaid met kleine figuren. De tegenoverliggende tempel bevat aan de buitenkant veel erotische beeldhouwwerken, figuren van koeien, olifanten,… Ik vraag me af hoe ze dat gemaakt hebben en wie daar model voor heeft gestaan. Niet simpel, al die ingewikkelde houdingen,… Binnen in de tempel is het donker, en zit je eigenlijk in een lege ruimte. Hier vonden de rituelen plaats. Dat moet het één en ander geweest zijn in die tijd. Buiten zitten enkele kleine eekhoorntjes te spelen. Eigenlijk is het veel te warm voor kamasutra. De omgeving is hier rustig en heel sjiek. Na het tempelbezoek is het toch nodig om een siësta in te lassen, dus rusten we in het hotel. Wanneer we ’s avonds terug naar het dorp wandelen, liggen er enkele geiten op een stootkar. Grappig zicht! We worden weeral belaagd door de locals hier en ze lopen met ons mee om ons toch maar in hun shop te krijgen. Daniel kan daar goed mee om. Bella Italia is het restaurant waar we naar toe gaan en we zitten te genieten op het dakterras. Er vliegen en kwetteren wel duizenden vogels in de lucht. De bomen zijn gevuld met vogels en het lijken wel blaadjes, met die uitzondering dat ze veel geluid maken. De contouren van de bomen met de vogeltjes tekenen zich af tegen de lucht. Dat is een prachtig zicht.
Mijn maag en darmen liggen nog altijd niet in de plooi. De kerel van het hotel geeft me een medicijn, dat volgens hem een paardenmiddel is. En warempel, dat werkt onmiddellijk en ik voel me bijna kiplekker. De taxi staat klaar en brengt ons naar de waterval. Het regent. Een gids is verplicht, want we zitten hier in een tijgergebied. Hoe die kerel ons tegen een tijger gaat beschermen, is me een raadsel, want hij heeft enkel een tasje bij. Misschien steekt er een geheim wapen in? Een weg van rode aarde volgen we, we passeren een boom die verschillende makaken huisvest. Deze langstaartapen zitten op hun gemakske elk op hun tak. Ze zijn grijs met een witte snoet. We wandelen verder. Er staat een bord met een tijger op en dat is de enige tijger die we te zien krijgen. Een trap leidt naar beneden. De rotsen zijn gelaagd zoals leistenen. Het is hier mooi. De waterval is magertjes, toch is het hier heerlijk. We wandelen verder naar de grotten. Hier drupt het water naar beneden. Ineens staat de gids stil voor een boom waarvan de bast helemaal bekrast is: het werk van een luiaard. Katy geeft hier een hoolahupshow en Daniel begint te jongleren, leuk. Je hebt hier een soort tempel met verschillende ingangen. Ook hier kan je naar boven, het is echter heel glad en het is uitkijken dat je niet van de trap dondert. De gids vertelt een heel verhaal over deze plek waarin ook de goden een rol spelen. In het meer zitten volgens hem vele schildpadden, maar door de moesson zie je die niet. Op de plek waar we zitten, zie je de wortels van de bomen naar beneden reiken. Het bronwater wordt hier opgevangen in een soort van betonnen trog vooraleer het weer verder stroomt. De gids stelt voor om er van te drinken, want dat is goed voor de darmen. We gaan terug, en komen dan enkele andere bezoekers tegen. Dan is het tijd om effe te chillen.
De hotelmanager weet ons te zeggen dat de trein morgenvroeg is om 9u30. Het internet ligt uit om te controleren of dat klopt. Dus van chillen komt weinig in huis, we lopen naar de oostelijke tempels. Onderweg komen we de belagers van de vorige dag tegen. Het is niet simpel om die af te schudden, maar het lukt dan toch eindelijk. De oostelijke tempels zijn gratis en zijn minder talrijk dan de westelijke tempels. Op de top van één van de tempels zit een groene papegaai. Twee eekhoorntjes spelen verstoppertjes tussen de beeldhouwwerken van de tempel. Hier heb je ook gele bloemen die mooi afsteken tegen de tempels. Buiten zit een vrouwtje op de grond haar potten en pannen te wassen en een klein jongetje met roze beschilderde voeten staat te dromen. Dan nog een bezoek aan de zuidelijke tempel, hier staat er maar eentje en de boom die daar staat in de open ruimte spreekt me meer aan dan de tempel. Intussen loopt er weer een knaap met ons mee, en hij vertelt van alles. We lopen met hem mee door het dorp en hij vertelt over de verschillende kasten. Iedere kaste heeft zijn gebied en hij zegt waar het gebied van de eerste kaste stopt en de tweede kaste begint. Elke kaste heeft ook zijn eigen tempel. Die tempels lijken meer op kleine kapeltjes en sommigen lijken helemaal op niks. Op de muren van de huizen staat van alles geschreven, zoals wanneer er polio, tbc,… was. Hij vertelt ook dat de koeienmest gebruikt wordt voor de muren van de huizen. Koeienmest bevat amoniak en daar kunnen muggen niet tegen. Dus liever vliegen dan muggen. We wandelen terug naar het toeristisch centrum om iets te eten en vervolgens showtime. Er is een dansavond waar verschillende dansen getoond worden. De eerste dans lijkt een ode aan Sinbad De Zeeman. Grappig, ineens verschijnt lange Hans ook op het podium. Hij valt helemaal uit de toon in vergelijking met de rest. Dan komen enkele kerels acrobatische kunsten tonen, ze maken telkens een menselijke toren. Geïnspireerd op de tempels? Het verhaal van Krisna, de deugniet wordt uitgebeeld in een dans. En ook hoe een mosterdzaadje zich gedraagt als het in een hete pan valt. De danseres lijkt wel een sombrero die op hol geslagen is. Het is sjiek om te zien. Dan wordt er een soort van stokkengevecht gehouden, we krijgen ook nog een vlaggendans te zien,… ik ben er eigenlijk te moe voor en laat het maar gebeuren en zie wel of ik er überhaupt iets van onthoudt. Een tuktuk brengt ons terug en geeft een lift aan een boer uit de buurt. Hij heeft nog nooit cola gedronken en wil proeven. En dat is een megategenvaller voor hem, veel te zoet.
De trein vertrekt om 18u30 in plaats van ’s ochtends, dus is het op het gemak inpakken. Dan gaan we eten in het bamboerestaurant, dit is echt een supergezellig restaurant gemaakt van bamboe. Je verwacht er ieder moment om Tarzan tegen te komen. In het hotel heb ik nog een gesprek met de yogaleraar, die o zo moeilijk te verstaan is. Om de tijd te doden, kijken we nog een film en dan staat de tuktuktaxi er om ons naar de trein te brengen. Daniel heeft films op zijn laptop staan en daar bekijken we er enkele van tijdens deze treinrit. Tof.