boottochtje

Na een onrustige nacht sta ik om 7u00 op, genoeghebbend van het kijken naar de duizendpoot die over het plafond loopt. Nicole is ziek en ik ga alleen naar Cubatur en daar is Claudine. Zij komt ook mee. De bus pikt ons op om 9u30, tijd genoeg om het relikwie van Christoffel Colombus te bekijken. Deze relekwie bevindt zich in de kerk en de kerk staat vol met boomstammen die dienen als ondersteuning. In Belgie zou je de kerk niet meer inmogen. Bijzonder, hier is Christoffel Colombus ook geweest. Busje komt zo en daar is het busje. De bus stopt aan cacaoplantages met groene, rode en geeloranje cacaovruchten en cacaobloemetjes op de stam. De gids geeft een uitleg over de bananenstaarten die aan het eind van een tros bananen hangen. De bloem bevat de toekomstige bananen en als de staart heel lang is, weet de boer dat er geen bananen meer komen. Suikerriet en kokosbomnen, koffiestruiken met 1 vruchtje aan en vruchten die op groene ballonen lijken en die gebruikt worden als veevoeder. Dan een baai waar er varkens rondlopen, hoe kan het ook anders, schoolkinderen net speeltijd hebben en dan stappen we in een bootje met 8 personen. Hoge rotswanden, daar varen we tussendoor en dan uitstappen en wandelen over de rivierbedding, in het water,... heerlijk. Dan een junglepad om dan een plons in de riviermoment te hebben op een idylisch plekje. Lunch en relaxen om dan terug te keren. Cubaanse meiden zwemmen ons achterna met hun koffiekan. De laatste stop is aan zee. Het strand is zwart en het is een woelige zee. De trip zit erop en ik ga naar het busstation voor een ticket naar Havana. Dat gaat niet, enkel naar Santiago, je kan wel een plek reserveren als je belt. Ok, ik vraag in mijn casa of ik naar het station kan bellen en we gaan naar de buren. Het lijkt mij het beste deze klus te delegeren en ik leg uit dat ik een plek op de nachtbus naar Havana wil op 22 januari. Dat is goed. Ze gaan dat voor mij doen. Nicole is een beetje beter en we gaan eerst naar het busstation om een plek te reserveren voor haar op 22 januari. Vervolgens gunnen we ons een rustige avond en in een restaurant eten we kaas en olijven en die kaas is platgewalsd en korrelig, nooit gezien. De meest vreemde op pannenkoek lijkende kaas ligt daar op een bord.