Tempels

Vandaag vertrekken Sascha, Amal en Joy naar Jodhpur. Lief van hen om me mee te vragen, ik blijf hier nog wat hangen en dat is fijn voor hen want nu kan hun bagage op mijn kamer. Als Amal haar koffer binnenbrengt, geeft ze mij een cadeautje: een kleine turkooizen scarabee. Meteen na de overhandiging nodigt ze me uit om haar te komen bezoeken in Caïro, als dat geen goed begin van de dag is! Sascha, Amal en ik trekken er vandaag samen op uit met een taxi om de stenen tempel en een paar andere tempels te bezoeken. De weg naar de tempel is fabelachtig. We rijden over een smalle ijzeren brug waarop je een prachtig uitzicht op de bergen hebt. De brug is gebouwd over een rivier met reuze keien. Naast de rivier heb je kleine groene rijstvelden met rondom dikke grijswitte keien en rotsblokken; In de verte is een man met zijn zwarte os zijn land aan het bewerken. Een bus rijdt over de brug en dat lukt net, zo smal is de brug. Plots verschijnen twee vrouwtjes met enorme bos inlandse gewassen op hun hoofd. Het lijkt alsof ze een grassoort en bundels hebben samengenomen. Het ene vrouwtje heeft een lilakleurige sjaal aan en het andere een oranje. Het vrouwtje met de oranje sjaal heeft een neusbel zo groot dat het lijkt alsof ze een gouden ring met een enorme steen door haar neus heeft geboord. Ik grijp al direct naar mijn neus om te voelen. De dames zijn enorm trots dat ze gefotografeerd worden. We rijden verder en ineens trapt de chauffeur zijn rem helemaal in zodat de auto slipt. Wat gebeurt er? We kijken verdwaasd rond. Een beest van ongeveer een halve meter lang dat lijkt op een varaan steekt de weg over. Het enorme beest loopt het struikgewas in en wij rijden verder door de vele haarspeldbochten en over de hobbelige wegen. Amal is er ziek van. Eindelijk zijn we aan de tempel van Masrur, prachtig. De tempel is uit de rotsen gehouwen, voor de tempel heb je een vijver waarin je de weerspiegeling ziet. Er hangt een mystieke dromerige sfeer in het complex. In het gebouw is een soort altaar waar drie poppen staan, het lijken wel de drie wijzen. Een trap leidt naar boven en daar zitten twee schorpioenen, volgens Amal. Als ik ga kijken, zijn ze weg. Aan de andere kant, is er een trap gehouwen in de rots. Het lijkt wel een tunnel en dat is natuurlijk leuk om hier naar boven te gaan. De hoogte van één trede is wel 40 cm en de breedte nog geen 10cm. Het lijkt dat de Maya’s hier hun sporen hebben nagelaten. Boven op de tempel heb je een prachtig uitzicht van de omgeving. Een eekhoorntje komt piepen en is direct weer weg, een salamander zit te zonnen op een steen en wij genieten. Oorspronkelijk was de tempel een Shiva-tempel en is op sommige plaatsen gedecoreerd met verschillende ‘standjes’. Het is hier loeiheet in tegenstelling tot Naddi. We vertrekken en dan wordt de rem weer ingetrapt voor een slang, helaas, ze is geraakt en ze beweegt zich al kronkelend verder, wanneer wij stilletjes voorbij rijden, houdt zij zich bewegingloos. De lucht is opengetrokken, waardoor de lucht prachtig blauw is en het lijkt alsof we door een postkaart rijden met de besneeuwde toppen van de bergen op de achtergrond. De volgende stop is een klooster. Het eerste wat me opvalt als we het domein oprijden is dat ze hier het afval scheiden. Overal staan vuilbakken in verschillende kleuren. Dat is de eerste keer dat ik hier een vuilbak zien. De tempel is enorm, wil je daar geraken, dan is het een hele klim van trappen die je te doen hebt. En dat loont zich, de tempel is enorm groot en tegen de randen waar de muur het plafond raakt, hangen enorme thankas. Voor in de tempel zitten verschillende goden en je hebt er vitrinekasten gevuld met allemaal kleine boeddha’s. Sascha en Amal zijn verdwenen. Ik loop door en zie de gebouwen waaruit ineens allemaal monniken komen met iets in hun handen wat lijkt op een tupperwarekom. Het is etenstijd en ze gaan hunne plat halen. Dat hebben Sascha en Amal ook gedaan. Ze eten een typisch Tibetaans monnikenbrood en hebben er ook eentje voor mij. Het witte broodje heeft niet veel smaak en is vast van structuur. Het ziet eruit alsof het nog afgebakken moet worden. Move on.
Nog een laatste tempel en deze is prachtig gelegen en heel kleurrijk. Je stapt door een kleurrijk versierde deuropening een andere wereld binnen. Tussen de bamboe hangen vele kleurrijke vlaggetjes: wit, geel, rood, groen en blauw wisselen elkaar af. Trappen en een brug over het water, dan gebedsmolens, weer een trap en dan pas kan je de tempel met zijn gouden dak betreden. Het is hier super mooi en we besluiten te eten. Buiten staat een groentenschotel van een vlinder gemaakt met komkommer, wortelen en tomaten. Helaas, is het nodig om te vluchten want het stikt hier van de muggen. Sascha zegt tegen het personeel dat als ze klanten willen houden ze iets aan die muggen moeten doen. Meteen toont de dienster een muggenverdelger die ingestoken staat aan de receptie, maar die niks afdoet aan de tafels die enkele meters verderop staan en waar je een wolk van muggen ziet zwermen. Terug in het hotel is het afscheid nemen van Joy, Amal en Sascha en vragen Eric en Laetitia of ik zin heb om morgen mee met hen naar de verjaardag van de daila lama te gaan. En dat is dan meteen geregeld :)